Het zal ergens tussen 1814 en 1816 zijn geweest dat de rentenier Caspar Munnix zich in de Havenstraat vestigde. Het feit dat hij rentenier was geeft aan dat hij niet geheel onbemiddeld moet zijn geweest: hij kon leven van de opbrengsten van zijn vermogen. Caspar vestigde zich niet alleen in de straat. Hij had een gezin, een zeer bijzonder gezin: Caspar had namelijk een extreem jonge echtgenote in de persoon van Anna Elisabeth Stassen.
-
Beiden waren in Houthem ter wereld gekomen: Caspar in 1742, Anna Elisabeth in 1786. Dit betekende dat Caspar maar liefst 44 jaar ouder was dan zijn bruidje. Het moet dan ook een bijzondere gelegenheid zijn geweest toen Caspar en Anna Elisabeth op 4 december 1813 voor de ambtenaar van de Burgerlijke Stand van de gemeente Houthem stonden om elkaar in de echt te laten verbinden: een 71-jarige bruidegom en een 27-jarige bruid. Temeer omdat Anna Elisabeth op dat moment al hoogzwanger was: drie maanden na de huwelijksvoltrekking, op 3 maart 1814 zou zij in Maastricht bevallen van een dochter: Maria Anna Hubertina Munnix. Volgens de geboorteakte woonde het echtpaar Munnix-Stassen toen nog in Houthem, maar verbleven zij tijdelijk in de Boschstraat. Zal het vanwege de 'schande' zijn geweest dat Anna Elisabeth Stassen buiten Houthem het leven schonk aan haar dochter?
-
De kinderen van Caspar Munnix uit zijn eerste huwelijk (zijn echtgenote Joanna Catharina van der Schueren, met wie hij in 1771 was gehuwd, was in 1807 overleden) zullen ongetwijfeld niet gelukkig zijn geweest met dit huwelijk van hun bejaarde vader en de zwangerschap van hun stiefmoeder. Ook in het dorp Houthem zullen zij een opmerkelijk koppel hebben gevormd. Was Anna Elisabeth Stassen wellicht de dienstmeid geweest van Caspar Munnix, en was op die manier de 'affaire' begonnen? Ten tijde van de geboorte verkeerde de stad Maastricht overigens in een bijzondere politieke situatie: Maastricht was op dat moment nog een Franse stad binnen het keizerrijk van Napoleon I, een keizerrijk dat op dat moment aan het instorten was. Eind januari 1814 was Maastricht volledig ingesloten door de legers van Oostenrijk, Pruisen, Rusland, Zweden en het Verenigd Koninkrijk. Deze blokkade van de stad veroorzaakte tijdens de koude wintermaanden van 1814 grote ontberingen binnen de stadsmuren. Caspar en zijn hoogzwangere echtgenote moeten dus op dat moment al in Maastricht aanwezig zijn geweest
-
De 'tijdelijke' woonplaats Maastricht werd uiteindelijk definitief: in 1816 werd reeds het tweede kind geboren, in de Havenstraat. Dit kind kreeg de namen Maria Josepha. In 1818 werd vervolgens een levenloos meisje geboren, hetgeen een zware slag moet zijn geweest voor de ouders. In 1820 sloeg het noodlot toe in het gezin Munnix-Stassen: Caspar Munnix kwam te overlijden op 22 februari van dat jaar, 77 jaar oud. Voor zijn weduwe Anna Elisabeth Stassen moet dat een complete ramp zijn geweest, temeer omdat zij op dat moment wederom zwanger was van haar bejaarde echtgenoot: vijf maanden later, op 27 juni 1820 beviel zij van een dochter, die eveneens levenloos ter wereld kwam. Het moet een zware bevalling zijn geweest, want een dag later, op 28 juni, sloot Anna Elisabeth Stassen voor eeuwig haar ogen in het kraambed, twee weken voor haar 34ste verjaardag.
-
Hoe liep het verder af met de twee jonge weeskinderen van Caspar en Anna Elisabeth, op dat moment 6 jaar en 4 jaar oud? Het oudste kind, Maria Anna Hubertina Munnix, overleed op ruim 10-jarige leeftijd in 1824. Zij was toen woonachtig in de Rechtstraat in Wyck, onbekend is bij wie zij woonde. Of haar zusje Maria Josepha toen ook in de Rechtstraat woonde is niet bekend, zij is in ieder geval uiteindelijk opgenomen in het gezin van haar 44 jaar oudere halfzus Maria Helena Munnix, echtgenote van Gerard Willems, woonachtig in Houthem. Daar overleed zij ook in 1839, 22 jaar oud. En daarmee kwam dus in 1839 een einde aan de laatste tastbare herinnering aan het bijzondere huwelijk tussen Caspar Munnix en Anna Elisabeth Stassen.
Twee kinderen van Caspar Munnix uit zijn eerste huwelijk met genoemde Joanna Catharina van der Schueren zouden overigens zorgen voor een Maastrichts nageslacht. De eerder genoemde dochter Maria Helena Munnix (1772-1860), echtgenote van Gerard Willems, zou via haar dochter Maria Catharina Willems (gehuwd met de koopman in graan Jan Pieter Cremers) de grootmoeder worden van Jan Laurens Cremers (1832-1905) die zich in 1862 in de Rechtstraat in Wyck zou vestigen. Heden ten dage wonen zijn afstammelingen grotendeels nog steeds in Maastricht.
Een andere dochter van Caspar Munnix was Maria Catharina Munnix (1773-1869). Zij huwde in 1798 te Maastricht met de kuiper Pieter Koumans en zou via haar dochter Joanna Catharina Koumans (geboren te Maastricht in 1799, en dus een kleindochter van Caspar Munnix), gehuwd met de boekbinder Lambertus Josephus Kerpen, een voormoeder worden van de bekende Maastrichtse boekbindersfamilie Kerpen.
Auteur: Stefan Vrancken