Boschstraat: liefde in de 18de eeuw

We reizen af naar het jaar 1794. De afgezette Franse koning Lodewijk XVI en zijn echtgenote, de beroemde aartshertogin Marie-Antoinette van Oostenrijk, zijn op dat moment reeds onthoofd met behulp van de guillotine (1793), en de Europese mogendheden verkeren in oorlog met het revolutionaire Frankrijk.

  • Op 19 september 1794 arriveert een Franse legermacht van circa 35.000 manschappen bij Maastricht. Na een beleg van 45 dagen capituleert de vesting Maastricht op 4 november. Bijna een jaar later, op 1 oktober 1795, wordt de stad ingelijfd bij de Eerste Franse Republiek, als hoofdstad van het 'Département de la Meuse-Inférieure'.

  • Vele Franse soldaten en ambtenaren zouden de stad Maastricht gaan bevolken vanaf de verovering en bezetting in 1794. Eén van die vele Franse soldaten was Pierre Jacob, een kanonnier. Hij was geboortig van het “Département de la Moselle”, en zal veel indruk hebben gemaakt op een Maastrichts meisje, een zekere Anna Catharina Kerens, geboren in 1767 als dochter van Andreas Gijsbertus Kerens en Anna Ernst. Ze werden verliefd en stonden vervolgens op 15 maart 1796 voor de ambtenaar van de burgerlijke stand van Maastricht, een nieuw instituut dat door de Franse Republiek was ingevoerd, om zich in de echt te laten verbinden

     

  • Op 27 december 1800, twee dagen na Kerstmis, schenkt Anna Catharina Kerens in haar woning in de Boschstraat het leven aan een tweeling: Joseph Antoine en Pierre Etienne. Vader Pierre Jacob was op dat moment niet aanwezig in de stad: hij vocht in het Franse leger in Italië als sergeant bij de zevende compagnie van het eerste regiment onbereden artillerie. De helft van de tweeling, Joseph Antoine, overleed 11 dagen na de geboorte, op 7 januari 1801.

    Vader Pierre Jacob, op dat moment nog sergeant, overleed uiteindelijk ver van zijn Maastrichtse gezin: op 1 mei 1804 sloot hij voor eeuwig zijn ogen in een Godshuis in de Franse stad Douai (50 kilometer ten zuiden van Kortrijk).

  • De helft van de tweeling die in leven bleef, Pierre Etienne, zou verder door het leven gaan als Petrus Stephanus Jacob. In 1829 zou hij te Maastricht in het huwelijk treden met een Maastrichts meisje, Catharina Lahaye, en samen zouden zij voor nageslacht zorgen in Maastricht.

    Hoe liep het verder af met de jonge weduwe van de sergeant Pierre Jacob? Zij zou een jaar later (1805) opnieuw in het huwelijksbootje stappen, wederom met een Fransman: Nicolas Simon Martin. Op 31 augustus 1853 sloot zij voor eeuwig haar ogen, 86 jaar oud.

    Zij woonde op dat moment in het Lang Grachtje.