"Het publiek moet betekenis aan erfgoed geven, het zich kunnen toe-eigenen en het zo tot leven wekken".
"De essentie van het concept Culturele Biografie is dat het zich niet primair richt op objecten op zich, maar op de wijze waarop die objecten betekenis hebben of hebben gehad voor specifieke groepen, en nog steeds kunnen hebben voor de toekomst".
"(...) wat het thema van de culturele biografie is: hoe mensen betekenis aan hun leven geven, zowel in heden als verleden. (...) Het is juist dit element dat de culturele biografie tot een echte culturele biografie maakt. Hij gaat over betekenisgeving in het verleden, en draagt bij aan betekenisgeving in het heden. Voor de reconstructie van betekenisgeving in het verleden is eveneens de expert onmisbaar. Wel vereist dit vaak ook voor de expert een nieuwe benadering. Bij een gebouw gaat het niet om een kunsthistorische benadering, of om de feitelijke geschiedenis van dat gebouw, maar om de geschiedenis van de bewoners of gebruikers ervan."
"De Culturele Biografie van Maastricht is niet alleen het historische verhaal van het verleden van Maastricht, maar ook hoe met dat verleden is omgegaan, en hoe het verleden als inspiratiebron voor heden en toekomst kan dienen. Het probeert erfgoed niet vanuit het aanbod, maar vanuit de vraag in de samenleving naar erfgoed te benaderen. Juist dat maakt het tot een bij uitstek levend en cultureel project, waar niet zozeer kwantiteit maar kwaliteit centraal staat. Het veronderstelt daardoor wel dat het veld zich met de vraagkant in de samenleving gaat verhouden".